همانژیوم کبدی یک توده غیرسرطانی (خوش خیم) در کبد است که از درهم پیچیده ای از رگ های خونی تشکیل شده است. همچنین به عنوان همانژیوم کبدی یا همانژیوم غاری شناخته می شود، این توده های کبدی شایع هستند و تخمین زده می شود که در 20٪ از جمعیت رخ دهند.
اکثر موارد همانژیوم کبدی در طی یک مطالعه تصویربرداری انجام شده برای برخی شرایط دیگر کشف می شوند. افرادی که همانژیوم کبدی دارند به ندرت علائم و نشانه هایی را تجربه می کنند و معمولاً نیازی به درمان ندارند.
ممکن است دانستن توده در کبدتان ناراحت کننده باشد، حتی اگر توده ای خوش خیم باشد. با این حال، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه همانژیوم کبدی درمان نشده می تواند منجر به سرطان کبد شود، وجود ندارد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت مشاهده هر گونه علائم و نشانه های مداوم که شما را نگران می کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
علل
مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد همانژیوم کبدی می شود. پزشکان معتقدند همانژیوم کبد در بدو تولد وجود دارد (مادرزادی).
همانژیوم کبدی معمولاً به صورت مجموعه ای غیرطبیعی از رگ های خونی رخ می دهد که عرض آن کمتر از حدود 1.5 اینچ (حدود 4 سانتی متر) است. گاهی اوقات همانژیوم کبدی می تواند بزرگتر باشد یا به صورت چند قلو رخ دهد.
همانژیوم بزرگ ممکن است در کودکان خردسال رخ دهد، اما این نادر است.
در بیشتر افراد، همانژیوم کبد هرگز رشد نمی کند و هیچ علامت و نشانه ای ایجاد نمی کند. اما در تعداد کمی از افراد، همانژیوم کبدی رشد می کند تا علائم ایجاد کند و نیاز به درمان دارد. معلوم نیست چرا این اتفاق می افتد.
همانژیوم شایع ترین تومور خوش خیم کبد است.
از چندین کانال عروقی تشکیل شده است که توسط سلول های اندوتلیال پوشیده شده اند.
در 60% موارد بیش از یک همانژیوم وجود دارد.
اندازه آن از چند میلی متر تا بیش از 10 سانتی متر متغیر است (همانژیوم غول پیکر).
کلسیفیکاسیون نادر است و در کمتر از 10 درصد معمولاً در اسکار مرکزی همانژیوم غول پیکر دیده می شود.
عوامل خطر
عواملی که می توانند خطر تشخیص همانژیوم کبدی را افزایش دهند عبارتند از:
سن شما. همانژیوم کبدی را می توان در هر سنی تشخیص داد، اما بیشتر در افراد 30 تا 50 ساله تشخیص داده می شود.
جنسیت شما زنان بیشتر از مردان با همانژیوم کبدی تشخیص داده می شوند.
بارداری. احتمال تشخیص همانژیوم کبدی در زنان باردار بیشتر از زنانی است که هرگز باردار نشده اند. اعتقاد بر این است که هورمون استروژن، که در دوران بارداری افزایش می یابد، ممکن است در رشد همانژیوم کبد نقش داشته باشد.
درمان جایگزینی هورمونی زنانی که از درمان جایگزینی هورمونی برای علائم یائسگی استفاده می کنند، ممکن است بیشتر از زنانی که این کار را نمی کنند، به همانژیوم کبدی تشخیص داده شوند.
عوارض
زنانی که به همانژیوم کبدی تشخیص داده شده اند در صورت باردار شدن با خطر عوارض روبرو هستند. اعتقاد بر این است که هورمون زنانه استروژن، که در دوران بارداری افزایش می یابد، باعث بزرگتر شدن برخی از همانژیوم
های کبدی می شود.
به ندرت، همانژیوم در حال رشد می تواند علائم و نشانه هایی را ایجاد کند که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد، از جمله درد در ربع بالای سمت راست شکم، نفخ شکم یا حالت تهوع. داشتن همانژیوم کبدی به این معنی نیست که نمی
توانید باردار شوید. با این حال، بحث در مورد عوارض احتمالی با پزشک می تواند به شما در انتخاب آگاهانه تر کمک کند.
داروهایی که بر سطح هورمون‌ها در بدن شما تأثیر می‌گذارند، مانند قرص‌های ضدبارداری، در صورت تشخیص همانژیوم کبدی، می‌توانند باعث افزایش اندازه و عوارض شوند. اما این موضوع بحث برانگیز است. اگر این نوع دارو را
مد نظر دارید، فواید و خطرات آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
روش تشخیص :
CT همانژیوم ها را به صورت توده های واضح با تراکم رگ های NECT و CECT نشان می دهد.
الگوی تقویت با کدورت کنتراست متوالی که از حاشیه به عنوان یک یا چند ناحیه گره‌دار افزایش شروع می‌شود، مشخص می‌شود.
همه این نواحی تقویت باید چگالی مشابهی با مخزن خون داشته باشند.
این بدان معنی است که در فاز شریانی، مناطق افزایش یافته باید تقریباً تراکم آئورت را داشته باشند، در حالی که در فاز ورید باب، افزایش باید به همان تراکم ورید باب باشد.
حتی در تصاویر تاخیری، تراکم همانژیوم باید به همان تراکم عروق باشد.
در نهایت بیشتر همانژیوم ها پر شدن کامل با کنتراست را نشان می دهند.
درمان :
اگر همانژیوم کبد شما کوچک است و هیچ علامت یا علامتی ایجاد نمی کند، نیازی به درمان نخواهید داشت. در بیشتر موارد همانژیوم کبد هرگز رشد نمی کند و هرگز مشکلی ایجاد نمی کند. اگر همانژیوم بزرگ باشد، پزشک ممکن
است معاینات بعدی را برای بررسی دوره ای همانژیوم کبد شما برای رشد برنامه ریزی کند.
درمان همانژیوم کبد به محل و اندازه همانژیوم، داشتن بیش از یک همانژیوم، سلامت کلی و ترجیحات شما بستگی دارد.
گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
جراحی برای برداشتن همانژیوم کبد. اگر همانژیوم را بتوان به راحتی از کبد جدا کرد، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن توده توصیه کند.
جراحی برای برداشتن بخشی از کبد، از جمله همانژیوم. در برخی موارد، جراحان ممکن است نیاز به برداشتن بخشی از کبد شما همراه با همانژیوم داشته باشند.
روش هایی برای توقف جریان خون به همانژیوم. بدون خون رسانی، همانژیوم ممکن است رشد کند یا کوچک شود. دو راه برای توقف جریان خون، بستن شریان اصلی (بستن شریان کبدی) یا تزریق دارو به شریان برای مسدود کردن آن
(آمبولیزاسیون شریانی) است. بافت سالم کبد آسیبی نمی بیند زیرا می تواند از سایر رگ های مجاور خون بگیرد.
جراحی پیوند کبد. در موارد بعید که شما یک همانژیوم بزرگ یا همانژیوم های متعدد دارید که با روش های دیگر قابل درمان نیستند، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن کبد و جایگزینی آن با کبد اهداکننده توصیه کند.
پرتو درمانی. پرتودرمانی از پرتوهای انرژی قدرتمندی مانند اشعه ایکس برای آسیب رساندن به سلول های همانژیوم استفاده می کند. این درمان به دلیل در دسترس بودن درمان های ایمن تر و موثرتر به ندرت مورد استفاده قرار می
گیرد.