پولیپ های رحم ضایعاتی هستند که به دیواره داخلی رحم چسبیده اند و به داخل رحم منبسط می شوند. پولیپ رحم که به عنوان پولیپ آندومتر نیز شناخته می شود، در نتیجه رشد بیش از حد سلول های پوشش داخلی رحم (اندومتر) ایجاد می شود. این پولیپ ها معمولا غیر سرطانی (خوش خیم) هستند، اگرچه برخی از آنها می توانند سرطانی باشند یا به سرطان تبدیل شوند (پولیپ های پیش سرطانی).
پولیپ
اندازه پولیپ های رحم از چند میلی متر - بزرگتر از یک دانه کنجد - تا چندین سانتی متر - اندازه یک توپ گلف یا بزرگتر متغیر است. آنها توسط یک پایه بزرگ یا یک ساقه نازک به دیواره رحم می چسبند.
ممکن است یک یا چند پولیپ رحم وجود داشته باشد. آنها معمولا در داخل رحم می مانند، اما می توانند از طریق دهانه رحم (دهانه رحم) به داخل واژن بلغزند. پولیپ های رحم در افرادی که یائسگی را پشت سر می گذارند یا کامل شده اند، بیشتر دیده می شود. اما افراد جوانتر نیز می توانند آنها را دریافت کنند.
علائم
علائم و نشانه های پولیپ رحم عبارتند از:
خونریزی واژن بعد از یائسگی.
خونریزی بین پریودها
دوره های مکرر و غیر قابل پیش بینی که طول و سنگینی آنها متفاوت است.
دوره های بسیار سنگین
ناباروری.
برخی افراد فقط خونریزی خفیف یا لکه بینی دارند. دیگران بدون علامت هستند.
پولیپ ها در مکان های متفاوتی از رحم رشد میکنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر دارید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:
خونریزی واژن بعد از یائسگی.
خونریزی بین پریودها
خونریزی قاعدگی نامنظم.
علل ایجاد پولیپ:
به نظر می رسد عوامل هورمونی در این امر نقش دارند. پولیپ های رحم به استروژن حساس هستند، به این معنی که در پاسخ به استروژن در بدن رشد می کنند.
عوامل خطر:
عوامل خطر برای ایجاد پولیپ رحم عبارتند از:
قبل از یائسگی یا بعد از یائسگی.
چاق بودن
مصرف تاموکسیفن، دارویی برای درمان سرطان سینه.
مصرف هورمون درمانی برای علائم یائسگی.
عوارض ناشی از پولیپ :
پولیپ رحم ممکن است با ناباروری مرتبط باشد. اگر پولیپ رحم دارید و نمی توانید بچه دار شوید، برداشتن پولیپ ممکن است به شما امکان باردار شدن را بدهد، اما داده ها قطعی نیستند.
پولیپ ها در مکانهای مختلف رحم وجود دارند.
- روش های تشخیصی پولیپ:
سونوگرافی ترانس واژینال
برای تشخیص پولیپ رحم می توان از آزمایش های زیر استفاده کرد:
سونوگرافی ترانس واژینال. یک وسیله باریک و گرز مانند که در واژن قرار می گیرد، امواج صوتی منتشر می کند و تصویری از رحم، از جمله داخل آن ایجاد می کند. ممکن است پولیپ به وضوح وجود داشته باشد یا ممکن است ناحیه ای از بافت آندومتر ضخیم شده باشد.
یک روش مرتبط، که به نام هیستروسونوگرافی شناخته می شود - که به آن سونو هیستروگرافی نیز گفته می شود - شامل تزریق آب نمک (سالین) است. از طریق یک لوله کوچک که از طریق واژن و دهانه رحم قرار می گیرد، وارد رحم می شود. سالین رحم را منبسط می کند که در طول سونوگرافی دید واضح تری از داخل رحم می دهد.
هیستروسکوپی این شامل قرار دادن یک تلسکوپ نازک، انعطاف پذیر و روشن (هیستروسکوپ) از طریق واژن و دهانه رحم به داخل رحم است. هیستروسکوپی امکان مشاهده داخل رحم را فراهم می کند.
بیوپسی آندومتر یک کاتتر ساکشن در داخل رحم نمونه ای را برای آزمایش آزمایشگاهی جمع آوری می کند. پولیپ رحم ممکن است با بیوپسی آندومتر تایید شود، اما بیوپسی ممکن است پولیپ را نیز از دست بدهد.
بیشتر پولیپ های رحم خوش خیم هستند. این بدان معناست که آنها سرطانی نیستند. اما برخی تغییرات پیش سرطانی رحم که هیپرپلازی آندومتر یا سرطان رحم نامیده می شود به صورت پولیپ رحم ظاهر می شوند. نمونه بافتی از پولیپ برداشته شده برای علائم سرطان مورد بررسی قرار می گیرد.
درمان پولیپ رحم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
انتظار مراقب پولیپ های کوچک بدون علائم ممکن است خود به خود برطرف شوند. درمان پولیپ های کوچک برای کسانی که در معرض خطر سرطان رحم نیستند، غیر ضروری است.
دارو. برخی از داروهای هورمونی، از جمله پروژستین ها و آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین، ممکن است علائم پولیپ را کاهش دهند. اما مصرف چنین داروهایی معمولاً در بهترین حالت یک راه حل کوتاه مدت است - علائم معمولاً پس از قطع دارو عود می کنند.
عمل جراحی برای برداشتن. در طول هیستروسکوپی، ابزارهایی که از طریق دستگاهی که برای دیدن داخل رحم استفاده میشود (هیستروسکوپ) قرار داده میشود، برداشتن پولیپها را ممکن میسازد. پولیپ برداشته شده احتمالا برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده می شود.
اگر پولیپ رحم حاوی سلول های سرطانی باشد، ارائه دهنده شما در مورد مراحل بعدی ارزیابی و درمان با شما صحبت خواهد کرد.
به ندرت، پولیپ رحم ممکن است عود کند. اگر چنین کنند، نیاز به درمان بیشتری دارند.
موسسه تصویر برداری اسپادانا